Hans Blumenberg

1939 yılında tam üniversite eğitimine başlayacakken Nazilerce "yarı-Yahudi" damgası yediği için 2. Dünya Savaşı boyunca bölük pörçük sürdürmek zorunda kaldığı felsefe, Alman dili ve klasik filoloji eğitimini 1945 yılında girdiği Hamburg Üniversitesi'nde tamamlayabildi. Kiel, Hamburg, Gießen, Bochum ve en son olarak da Münster üniversitelerinde dersler verdi. Mainz'daki Bilimler ve Sanatlar Akademisi ile Paris' teki Uluslararası Felsefe Enstitüsü'nün üyelerindendi. Yirminci yüzyılın ikinci yarısının en önemli ve en sıradışı Alman filozoflarından biri olarak kabul edilen Blumenberg'in olağanüstü felsefi ve teolojik bilgi birikimini yansıttığı ve has denemecilere özgü ironik üslubuyla kaleme aldığı eserlerinin temel konusu, insanın tarihi nasıl deneyimlediği meselesi, buna bağlı olarak da tarihin retoriği ve metaforlarıdır. Daha ilk metinlerinden Paradigmen zu einer Metaphorologie'de (1960, Bir Metaforoloji İçin Paradigmalar) "mutlak metaforlar" kavramını, düşünce tarihi ve felsefeden örneklerle inceler. Bu metnin kurucu fikrini daha sonraları, bilgi teorilerindeki ışık metaforlarını, deniz yolculuğu metaforlarını (Schiffbruch mit Zuschauer, 1979; Gemi Batıyor Seyrediyorlar, Dost Kitabevi, 2002) ve kitap ve okuma metaforlarını (Lesbarkeit der Welt, Dünyanın Okunaklılığı, 1979) ele aldığı eserlerinde enine boyuna genişletmiştir.