Gemi Batıyor, Seyreden Yok - İlerleme Fikri

Gemi Batıyor, Seyreden Yok Künye Bilgileri

Paolo Rossi'nin yazıp Durdu Kundakçı'nın İtalyancadan çevirisini yaptığı bandrollü ve orijinal Gemi Batıyor Seyreden Yok - İlerleme Fikri kitabı ikinci sayfa künye bilgileri şu şekilde:

• ISBN 975-298-012-0
• Orijinal İsmi, Naufragi senza spettatore
• Yazar, Paolo Rossi
  
• Çeviren, Durdu Kundakçı (İtalyancadan)
• Baskı, Birinci Baskı, Nisan 2002, Ankara
• Ölçüler, 13,5 x 21,0 cm
• Sayfa sayısı, 133 sayfa
• Yayınevi, Dost Kitabevi
• Durum, 10/10 (yeni)
  
• Bandrol, Var

Gemi Batıyor, Seyreden Yok Hakkında

ABD yönetiminin üst düzey görevlileri, tarihin sonuyla ilgili kuramlar üretiyor, ünlü gazeteciler birden filozof kesiliyor ve kim bilir kaçıncı kez, Batı uygarlığının çöküşü konusunda varsayımlar ileri sürüyorlar. Bu çöküş tezlerinin (şimdilik) sonuncusu, Piero Ottone tarafından kibar bir biçimde, rahat bir koltukta sessiz ve sakin bir tarzda oturup beklenecek biraz uzun, biraz yorucu ve altın sarısı bir sonbahar olarak sunulmaktadır. Netice itibariyle, bu çöküş sırasında, "geçmişin olaylarını, onların anlamlarını, bağlantılarını anlıyoruz [...]. Daha çok estetik bir coşku duyuyoruz: Tıpkı tiyatroda bir oyun seyreder gibiyiz [...]. Oyunun gidişine göre, kimi zaman coşkulu ve esrik, kimi zaman da sakin ve rahatız, çünkü seyircilere hiçbir şey olmaz [...]. Gelecek kötülüğün, mevcut iyiliğin tadını çıkarmayı engellemekten uzak olduğunun bilinmesi, onu daha da yoğunlaştırmıştır.

György Lukacs'ın, Schopenhauer'in felsefesi hakkında söylediği ve benim kuşağımdan birçok filozofu önce baştan çıkaran, sonra da kızdıran o ünlü yargısı buraya tam ve mutlak bir biçimde uygulanabilir: Her türlü konfora sahip zarif ve modern bir otel, uçurumun kenarında yükselmektedir. Ururum, "yaşamın tadını dokunaklı bir çecilik" katar ve "hoş eğlenceler ve sanatsal çalışmalar arasında uçurumun gündelik görünümü, bu seçkin konforun tadını artırmaktan başka bir işe yaramaz. Bugün hemen hepimiz, bur yargıyı Schopenhauer felsefesinin bir karikatürü sayma konusunda görüş birliği içindeyiz. ottone, birinci ağızdan düşünülmüş bir gerçek gibi ifade edilen karikatürümsü bir yargıyı barındıran, hoş ve zarif bir kitap yazmak gibi olanaksız görülebilecek bir girişimde başarılı olmuştur... (Gemi Batıyor, Seyreden Yok kitabı Batı'nın Batışından Kurtulan Filozof Olmayanlar İçin Giriş bölümünden)

Arka Kapak

Herkesin bildiği gibi, Novum Organum adlı kitabın başında, bilgi gemisinin Herakles sütunlarını aşarak serüvene atıldığı okyanusu gösteren bir resim vardır. Burada, insanoğlu ilerleyecek ve bilim gelişecek yazmaktadır.

Yeryüzünün keşfedilmesi ile bilgi artışının aynı çağa tesadüf etmesi, kaderin ya da ilahi takdirin isteğidir ve bunun unutulmaması gerekir. Yolculuk kesin şeyler değil, yalnızca umutlar sunar. Okyanus yolculuğu uzun, öngörülemez bir serüvendir; eski güvenlik alanlarının ve kökleşmiş düşünce biçimlerinin daha başhangıçta terk edilişini içerir. Yola koyulmak ve o serüvenin "belirsiz, zorlu ve ıssız yollarına" göğüs germek için; aklın önce arınması ve kendini, kendi doğal yapısını, dilini, "öğrenilmiş" muhtevasını tartışma konusu yapması gerekir.

İnsanlar, sadece yıldızlara bakarak yol bulabildikleri devirlerde, en fazla kıtaların kıyılarında volta atabiliyor ve küçük denizlerle Akdeniz'i aşabiliyorlardı. Okyanusu aşmak ve yeni bir dünya keşfetmek için pusulanın bulunması gerekecektir. Matbaanın ve barutun icadının ardından, pusulanın bulunması ile birlikte okyanus yolculukları dünya tarihini altüst etmiş, insanın konumunu değiştirmiştir. Hiçbir imparatorluğun, hiçbir felsefe okulunun, hiçbir yıldızın insan tarihi üzerindeki etkisi, bu keşiflerden daha büyük olmamıştır. Eskilerin felsefelerini kullanılmaz kılan bunlardır.