Avant Garde Tiyatro 1892-1992

Avant-Garde Tiyatro Künye Bilgileri

Christopher Innes'ın yazıp Beliz Güçbilmez ve Aziz V. Kahraman'ın İngilizceden çevirisini yaptığı orijinal Avant-Garde Tiyatro 1895-1992 kitabı ikinci sayfa künye bilgileri şu şekilde:

• ISBN 975-298-118-6
• Orijinal İsmi, Avant Garde Theatre
• Yazar, Christopher Innes
  
• Çeviren, Beliz Güçbilmez, Aziz V. Kahraman (İngilizceden)
• Baskı, Birinci Baskı, Nisan 2004, Ankara
• Ölçüler, 13,5 x 21 cm
• Sayfa sayısı, 348 sayfa
• Yayınevi, Dost Kitabevi
• Durum, 10/10 (yeni)
  

Avant-Garde Tiyatro Hakkında

"Avant-garde", biçimde geleneksel olmayan her tür sanat yapıtını tanımlamak için hazır bir etiket haline gelmiştir. Avant-garde terimi, kimi zaman en basit şekliyle belli bir zaman dilimi içinde yeni olanı; belki bir adım öteye gidildiğinde demode olacak, sanatsal deneyimin öncü çizgisini anlatmak için kullanılmıştır. Ama "avant-garde" bu tür kullanımlarda olduğu gibi nötr değeri olan bir kavram değildir. George Lukacs gibi Marksist eleştirmenler için çöküş ile eşanlamlıdır; burjuva toplumu tarafından oluşturulan huzursuzluğun kültürel bir semptomudur. Bu düşünceyi savunanlara göre, zorunlu olarak çağımızın tüm sanatlarını tanımlamaktadır ve "modern akıl özünde avant-garde'a eğilimlidir."

1878'de İsviçre'de L'Avant-Garde [Öncü Birlik] adlı kısa erimli anarjist dergiyi yayımlayan Bakunin tarafından askeri terminolojiden ödünç alınan bu tanımlama, ilk kez onun destekçileri tarafından sanat için kullanılmıştır. Estediği devrimcileştirmekteki amaçları toplumsal bir devrimi önceden canlandırmaktı ve avant-garde sanat bugün hâlâ radikal bir politik duruşu tanımlamaktadır. Devrimci bir geleceği öngörmek, nekitap.com sanatsal geleneğe, kimi zaman da çağdaş uygarlık gibi onun şimdiki temsilcilerine düşmen olmakla eşdeğerdi. Yüzeysel olarak, avant-garde öncelikle karşı olunanlar paydasında birleşmiş görünen bir bütündü: Toplumsal kurumların ve yerleşik sanatsal göreneklerin reddi ve (var olan düzenin bir temsilcisi olarak) seyirci karşıtlığı. Buna karşın, yalıtılmış ve hatta birbirlerine hasım olan alt-gruplar, tüm olumlu programları seçkinci ürün olarak suçlama eğilimindeydi...... (Avant-Garde Tiyatro kitabı Giriş bölümünden)

Arka Kapak

Avant-garde tiyatronun 1890'larda ilk ortaya çıkışından günümüze kadar gelişimini inceleyen Innes, çağdaş tiyatronun temel paradoksunu, bu kitabında, bize sunuyor: Tiyatro deneyiminin harekete geçirici (içgüdüsel) gücü "ilkellik"tir. Strindberg, Artaud, Brook ve Mnouchkine gibi öncülerin yapıtlarını birbirlerine bağlayan özellik, basit ögelerin yüceltilmesi ve arkaik geleneklerdeki "tören" havasını bulmakta yatar. Bu her yere yayılan "ilkellik" çağdaş tiyatronun hem politik hem estetik yönlerini anlamada anahtardır ve çağdaş yaşamdaki genel toplumsal eğilimlere yeni bakışlar getirir.

Innes, yirminci yüzyıl tiyatrosunun ruhunu ve anlayışını uygulamalar ışığında ele alıyor ve açık seçik, çok iyi ifade edilmiş, nefis bir yapıt ortaya koyarak bu sorumluluğun üstesinden layıkıyla geliyor.

İçindekiler

1. Giriş
2. İlkelcilik Politikası
3. Düşler, Arketipler ve Akıldışı
4. Terapi ve Bilinçaltı Tiyatrosu
5. Antonin Artaud ve Vahşet Tiyatrosu
6. Ritüel ve Komünyon Ayinleri
7. Kara Ayinler ve İnkâr Törenleri
8. Mit ve Tiyatro Laboratuvarları
9. Laik Dinler ve Fiziksel Tinsellik
10. Antropoloji, Çevresel Tiyatro ve Cinsel Devrim
11. Kültürlerarasılık ve Klasiklerin Kamulaştırılması
12. Marjinal Olandan Egemen Olana